ΧΑΝΤΜΠΟΛ ΣΤΟ ΝΕΡΟ…

Σε ριζικές αλλαγές ενδέχεται να προχωρήσει η ΦΙΝΑ σχετικά με τους κανονισμούς του water polo…

Το απόγευμα της περασμένης Παρασκευής στο κολυμβητήριο του Λαιμού, η ΦΙΝΑ έδωσε στο ελληνικό κοινό μια πρώτη γεύση των θεμελιωδών και εκ βάθρων αλλαγών που προτίθεται να φέρει στην Παγκόσμια Υδατοσφαίριση.
Το test event, όπως ονόμασαν το φιλικό αγώνα μεταξύ Βουλιαγμένης και Παναθηναϊκού, είχε ως σκοπό αφενός να δοκιμάσει τους νέους κανόνες που προτάθηκαν στο πρόσφατο συνέδριο της ΦΙΝΑ στο Κανκούν του Μεξικό και αφετέρου να παρουσιάσει το νέο «παιχνίδι» σε παίχτες, προπονητές, διαιτητές και κοινό.
Οι νέοι κανονισμοί, που φέρεται να είναι εισήγηση του εκτελεστικού διευθυντή Κορνέλ Μαρκουλέσκου, αφορούν τις εξής αλλαγές: Μείωση των παιχτών από 7 σε 6, μείωση του μήκους του αγωνιστικού χώρου σε 22,80 μέτρα, χρήση ελαφρύτερης μπάλας (γυναικείας), και αποστολές των 11 μελών αντί για 13.
Οι σκέψεις για αυτές τις αλλαγές προέκυψαν κατά τα φαινόμενα στηριζόμενες σε 2 άξονες. Η πρώτη λογική έχει να κάνει με την αύξηση της επιθετικής παραγωγικότητας των ομάδων που δύναται να κάνει το άθλημα θεαματικότερο και κατά συνέπεια και εμπορικότερο. Η δεύτερη στηρίζεται στην πιθανότητα του να μπουν πιο πολύ στο «παιχνίδι» Αμερικάνοι, Αυστραλοί και Ασιάτες και να επενδύσουν χρήματα στο νέο σπορ, που δε θα είναι απόλυτοι κυρίαρχοι μόνο Ούγγροι, Σέρβοι και Ιταλοί.

Είναι προφανές ότι αυτές οι αλλαγές εισάγουν ένα νέο σπορ, που δε θα έχει σχέση με το μέχρι σήμερα γνωστό πόλο. Ένα χάντμπολ στο νερό..όπως ακούστηκε από πολλούς ψιθύρους στο Λαιμό. Η μικρή μπάλα και η ευκολία με την οποία επιτυγχάνονται τα γκολ οδηγεί εύλογα τις σκέψεις προς αυτήν την κατεύθυνση. Τα 26 γκολ που πέτυχε η Βουλιαγμένη ενισχύουν αυτήν την παρατήρηση.
Επομένως, ένα μεγάλο ματς μεταξύ 2 ισοδύναμων ομάδων, ένα ντέρμπι δηλαδή, που θα λήγει με σκορ 24-22, για παράδειγμα, αντί για 8-6 όπως πιθανόν να τελείωνε τώρα, δείχνει μια αλλαγή προς τη φιλοσοφία του πόλο.

Ο ίδιος ο Τζιάνι Λόντζι μου είπε ότι το νέο αυτό το νέο άθλημα το θέλουν να μοιάζει κατά το ήμισυ με το χάντμπολ και με το μπάσκετ. Κάτι τέτοιο όμως δεν δύναται διότι διαφέρουν σε φιλοσοφία. Το μπάσκετ μετρά διαφορετικούς πόντους σε καλάθια, ενώ το πόλο – όπως και το χάντμπολ – μετρά ένα ένα τα γκολ.

 

Φουνταριστός τέλος(;)
Ας πιάσουμε όμως μία μία τις αλλαγές. Η πρώτη και βασική διαφοροποίηση έγκειται στη μείωση των παιχτών μιας ομάδας από 7 σε 6. Αυτό συνιστά 3 πράγματα. Το ένα είναι ότι σε μεγάλο βαθμό καταργούνται οι θέσεις, με πρώτη και κύρια αυτή του φουνταριστού. Με 2 λιγότερους παίχτες στον αγωνιστικό χώρο – αλλά και μικρότερη μπάλα – είναι πιο εύκολο για τους περιφερειακούς της επιτιθέμενης ομάδας να σκοράρουν με σουτ από την περιφέρεια, και δυσκολότερο για τους αμυνόμενους να κλείσουν χώρους και να προστατέψουν την εστία τους. Επομένως μια ομάδα μπορεί να παίζει κάλλιστα χωρίς φουνταριστό και να κάνει κινήσεις με κολύμπι παιχτών χωρίς τη μπάλα στον χώρο που δημιουργείται, να γίνει μια γρήγορη πάσα και να μπει το γκολ (κάτι που έκανε την Παρασκευή η Βουλιαγμένη).

 

Χωρίς άμυνες ζώνης
Το δεύτερο ζήτημα είναι ότι καταργούνται πολλά συστήματα – και επιθετικά και αμυντικά – με πρώτο και κύριο αυτό της άμυνας ζώνης. Γεγονός που οδηγεί τις ομάδες που θέλουν να αμυνθούν σε ένα διαρκές πρες, και μάλιστα σε μικρότερο χώρο. Κάτι το οποίο σημαίνει ότι στα μεγάλα παιχνίδια, σε τελικούς μεγάλων διοργανώσεων, οι ομάδες θα παίζουν «ξύλο» από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό (αδυνατώ να φανταστώ τι θα γίνει σε ένα παιχνίδι Σερβίας – Ουγγαρίας ή Ιταλίας – Κροατίας όταν δε μπορούν οι ομάδες να παίξουν ζώνη). Και το τρίτο είναι ότι μια ομάδα θα στηρίζεται πλέον περισσότερο στη φυσική κατάσταση, στην αντοχή και στην ταχύτητα στο κολύμπι, και λιγότερα στα τεχνικά χαρακτηριστικά.

 

Δύσκολο έργο για τους τερματοφύλακες
Η άλλη αλλαγή που έχει να κάνει με τη μπάλα είναι βέβαιο ότι θα δυσχεράνει το έργο των τερματοφυλάκων. Αν μάλιστα η διαφορά των ομάδων είναι μεγάλη, θα κάνει τη ζωή τους κόλαση. Με αυτή τη μικρή μπάλα – και με τα μεγαλύτερα κενά που δημιουργούνται – είναι πολύ δύσκολο να κάνουν αποκρούσεις οι τερματοφύλακες, ποσώ δε μάλλον να κρίνουν με τις επεμβάσεις τους την έκβαση ενός αγώνα. Στον αγώνα της Παρασκευής, σουτ που σε άλλη περίπτωση θα τα «έβγαζαν» Τσαλκάνης και Χρονόπουλος, τώρα κατέληξαν στα δίχτυα τους.

 

Η τελευταία ριζική αλλαγή είναι η μείωση του αριθμού που θα αποτελούν τις αποστολές των ομάδων από 13 σε 11, μιας και ο περιορισμός των διαστάσεων συνιστά μια κάπως πιο ουδέτερη αλλαγή. 2 παίχτες λιγότεροι στην αποστολή των εθνικών ομάδων στις μεγάλες διοργανώσεις σημαίνει μικρότερο ροτέισον για τους προπονητές. Αυτό μεταφράζεται σε περισσότερη επιβάρυνση των υπολοίπων παιχτών σε αγώνες που παίζονται μέσα σε 24 ή 48 ώρες, συνεπώς σε μεγαλύτερη κούραση, και σε περιορισμό των λύσεων που έχει στα χέρια του ένας προπονητής. Αυτό ενδέχεται να βοηθήσει τις «μικρές» ομάδες που δε διαθέτουν 2 ρολίστες πολυτελείας, αλλά, όπως και να “χει, στερούν τη δυνατότητα από τον προπονητή να βάλει περισσότερα πράγματα στο παιχνίδι της ομάδας του και του μειώνει την πιθανότητα να βγάλει κάποιον «άσο από το μανίκι του».

Αν τώρα αυτό εφαρμοστεί εκτός από τις διεθνείς διοργανώσεις και στα εγχώρια πρωταθλήματα, θα έχεις ως συνέπεια είτε να περισσεύουν 20-25 παίχτες στη μεγάλη κατηγορία είτε να μην έχουν θέση στα ρόστερ των αντρικών ομάδων παίχτες από την ομάδα των Νέων που συμπληρώνουν τώρα τις θέσεις. Φυσικά υπάρχει και η εναλλακτική περίπτωση του να μοιραστούν οι χαμηλότερης δυναμικότητας ομάδες περισσότερους ποιοτικούς παίχτες και να αυξηθεί ο ανταγωνισμός.
Όπως και να ΄χει οι νέες και ριζοσπαστικές αυτές αλλαγές αντιμετωπίστηκαν με ποικίλες αντιδράσεις από κοινό, προπονητές και παίχτες στο κολυμβητήριο του Λαιμού. Κάποιοι έδειχναν να το ευχαριστιούνται, κάποιοι έμοιαζαν προβληματισμένοι.

Το ένα γεγονός είναι ότι, σε αντίθεση με άλλα φετινά παιχνίδια Βουλιαγμένης και Παναθηναϊκού που είχαν αμείωτο ενδιαφέρον ως το τέλος, τώρα ο νικητής είχε κριθεί από το ημίχρονο. Εκτός αυτού, ξεφτίζει κάπως η αξία του γκολ. Το άλλο γεγονός είναι ότι το παιχνίδι όντως ήταν πιο γρήγορο στην εξέλιξη, αλλά με πολλές διακοπές. Με 26-12 τελικό σκορ είχε 38 διακοπές μόνο για να στηθεί η μπάλα στη σέντρα. Γεγονός που ενδέχεται να φέρει μεγαλύτερη πλήξη στο θεατή.
Πιο γρήγορο και παραγωγικότερο επιθετικά παιχνίδι δε συνεπάγεται όμως μεγαλύτερη εμπορικότητα. Το πιο εμπορικό σπορ στον πλανήτη είναι το ποδόσφαιρο, του οποίου τα περισσότερα παιχνίδια λήγουν με σκορ 1-0.

Ο Γουίνστον Τσόρτσιλ έλεγε «Τo improve is to change; to be perfect is to change often»,δηλαδή «οι αλλαγές φέρνουν βελτίωση, οι συχνές αλλαγές τελειότητα». Είναι χρήσιμο και σωστό να κάνεις συχνές αλλαγές, βελτιώσεις, και να προσαρμόζεις νέα δεδομένα στις εκάστοτε ανάγκες. Μου αρέσουν κι εμένα προσωπικά οι αλλαγές αλλά δεν πιστεύω ότι αυτές είναι οι αλλαγές που χρειάζεται το πόλο. Κατά την προσωπική μου άποψη, μία απλή μείωση του χρόνου επίθεσης από 30 σε 24 δευτερόλεπτα θα αρκούσε για να αυξηθεί η ταχύτητα, να γίνουν περισσότερες επιθέσεις, να μπουν πιο πολλά γκολ.

Ζητούμενο, λοιπόν, για το πόλο δεν είναι να μοιάσει στο μπάσκετ, στο ποδόσφαιρο, στο χάντμπολ ή σε οποιοδήποτε άλλο σπορ. Κάθε άθλημα έχει τη δική του ταυτότητα, τα δικά του χαρακτηριστικά, τη δική του ξεχωριστή ομορφιά. Το πόλο έχει τη δική του άγρια ομορφιά και δε χρειάζεται να γίνει άλλο άθλημα για να γίνει ελκυστικότερο, αλλά μικρές αλλαγές και διορθωτικές κινήσεις για να γίνει εμπορικότερο.

 

ΥΓ: Αν ισχύσουν τελικά οι νέοι κανονισμοί, τα ρεκόρ των Βενετόπουλου, Απανασένκο, Αφρουδάκη και Φουντούλη χάνουν την αξία τους μιας και του χρόνου θα βρίσκονται στη λίστα των σκόρερ με περισσότερα από 100γκολ καμιά 20αριά παίχτες ακόμα.
Πηγή: waterpolonews.gr

About Ναυτικός Όμιλος Σύρου

Η Ιστορία του Ναυτικού Ομίλου Σύρου ξεκινάει ουσιαστικά από το 1893, ήταν το δεύτερο κωπηλατικό σωματείο του ελληνικού κράτους

Check Also

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ: Νησάκι – Sea Water Polo «Δημήτρης Ζορμπάνος».

Ο Ναυτικός Όμιλος Σύρου με συνδιοργανωτές, το Σύλλογο Παλαιμάχων Υδατοσφαίρισης και Κολύμβησης «τα Δελφίνια», το …

Αφήστε μια απάντηση